mugayir — sf., esk., Ar. muġāyir Uymaz, aykırı … Çağatay Osmanlı Sözlük
müğayir — sif. <ər.> Uyğun olmayan, düz gəlməyən, müvafiq olmayan; zidd, əks, müxalif. <Rza bəy Məşədi İbada:> O cür şey məsləkimə müğayirdir. Ü. H.. . . Uşaqları özləri ilə bir otaqda yatırmaq tərbiyəyə müğayir bir hərəkət olardı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mugayir — (A.) [ ﺮیﺎﻐﻡ ] aykırı, zıt … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
müğayir — ə. zidd, əks, müxalif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müğayirət — ə. başqa cür olma, uyğun gəlməmə; əkslik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MUGAYİR — Aykırı. Uymaz. Zıd. Başka türl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mugayir — aykırı; zıt; ters … Hukuk Sözlüğü
MÜTEGAYİR — Mügayir olan. Birbirine zıt olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
aykırı — sf. 1) Alışılmışa, doğru olarak kabul edilmişe uygun olmayan, karşıt, ters, mugayir Savaş, seferberlik, sıkıyönetim veya olağanüstü hâllerde Anayasada öngörülen güvencelere aykırı tedbirler alınabilir. Anayasa 2) Çapraz, ters 3) Toplumda görüş ve … Çağatay Osmanlı Sözlük
uymaz — sf. Aykırı, başka türlü, mugayir … Çağatay Osmanlı Sözlük
viyaklama — is. Viyaklamak işi Yeni kadınların çoğu ana olmayı zarafete mugayir bir şey sayıyorlar ve çocuk viyaklamasından nefret ediyorlar. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
